Oregano (Origanum vulgare) to popularna roślina wieloletnia, ceniona i wykorzystywana ze względu na swoje walory smakowe jak i właściwości lecznicze. Większość z nas zna oregano ze względu na jego zastosowanie w przygotowywaniu posiłków, ale niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że największa wartość tego zioła może wynikać z jego właściwości leczniczych. Dzięki dużej różnorodności związków występujących w oregano znajduje ono szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Uważa się, że składniki fenolowe – w szczególności karwakrol i tymol – odpowiadają za podstawowe korzyści wynikające ze stosowania oregano. Na szczególną uwagę zasługują właściwości przeciwbakteryjne, rozkurczowe i przeciwutleniające. Lebiodka pospolita, ze względu na swoje szczególne właściwości, znalazła zatosowanie w produkcji drobiarskiej.

Liczne badania wykazały, że oregano skutecznie niszczy wiele patogenów bakteryjnych, w tym Klebsiella, E. coli, Salmonella i Staphylococcus aureus. Uważa się, że aktywne składniki fenolowe zabijają bakterie poprzez zmianę integralności ich błon i ścianek komórek. Zlikwidowanie patogenów przy jednoczesnym wspieraniu bakterii probiotycznych jest podstawową strategią w walce ze wszystkimi tymi schorzeniami. Co ważne, oregano nie wpływa negatywnie na poziom dobrych bakterii w jelitach. Wykazano, że funkcjonuje ono jako silny środek przeciwgrzybiczy. Szczególnie interesująca jest zdolność oregano do zabijania Candida albicans. W badaniach wskazuje się również na silne działanie przeciwpasożytnicze. Oregano stosowane jest jako środek wspomagający funkcjonowanie układu oddechowego. Połączenie silnych właściwości przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych sprawia, że oregano jest idealnym środkiem w tego rodzaju infekcjach. Stwierdzono także, że oregano działa jako środek wykrztuśny, pomagając w rozkładzie i usuwaniu śluzu. Wspomagające pod tym względem mogą być również właściwości przeciwbakteryjne.

W produkcji drobiarskiej oregano znalazło zastosowanie w chorobach przebiegających ze zmianami zapalnymi dróg oddechowych ptaków, w chorobach przebiegających z odwodnieniem, w celu poprawy wyników produkcyjnych (obniżenia wskaźnika FCR, poprawy wskaźnika WEO), w chorobach przebiegających z zaburzeniami funkcji wątroby, w trakcie zaburzeń pobierania, trawienia i przyswajania paszy, przy nieżytach jelit, pomocniczo w leczeniu zapaleń przewodu pokarmowego, po antybiotykoterapii celem przywrócenia równowagi funkcjonalnej przewodu pokarmowego.

Piśmiennictwo: Phytoterapy December 2005 „Wild oregano oil In naturopathic practise” David Potterton, ND; „Xięga Zielarska” Wydawnictwo Fox, Wrocław 1997; Chevallier Andrew „Encyclopedia of Medicinal Plants”, DK Publishing, London 1996; Castelman M. “The Healing Herbs”, Bantam Booles, New York 1991