System intensywnej produkcji drobiarskiej i obniżenie dobrostanu utrudnia ptakom wykazywanie naturalnych zachowań i tym samym predysponuje do wielu zaburzeń. Jones i Millis uważają, że konwencjonalne zamknięte systemy utrzymania prowadzą do powstawania stresu u kurcząt i w konsekwencji do niepożądanych reakcji fizjologicznych oraz powodują gorsze wyniki produkcyjne. Szczególnie szybkie tempo wzrostu masy ciała ptaków, przy nierównomiernym rozwoju całego organizmu i przy udziale wielu innych czynników zakaźnych i niezakaźnych, przyczynia się do zaburzeń m.in. układu sercowo-naczyniowego. Niektóre choroby układu krążenia mogą być przyczyną znacznych strat ekonomicznych w produkcji drobiarskiej.

Najczęściej wymienia się zespół nagłej śmierci sercowej (sudden death syndrome – SDS), zespół nadciśnienia płucnego (pulmonary hypertesnsion syndrome – PHS), kardiomiopatię rozstrzeniową u indyków („choroba okrągłego serca”, dilated cardiomyopathy – DCM), pęknięcie aorty, miażdżycę czy arytmię. Choroby te są związane z intensywną przemianą wzrostu i krótkim okresem odchowu, jednak ich etiologia nie została szczegółowo poznana. Zespół nagłej śmierci sercowej u kurcząt został po raz pierwszy opisany w 1950 r. Pomimo wielu lat badań, nie udało się do końca wyjaśnić przyczyn jego występowania. Według niektórych autorów duży wpływ u kurcząt mają czynniki genetyczne, żywieniowe i środowiskowe. Jak podaje Olkowski i wsp. kluczem do patogenezy tego zespołu u szybko rosnących kurcząt jest stres w powiązaniu ze zmianami patologicznymi w kardiomiocytach oraz komórkach Purkinjego, które prowadzą do komorowej arytmii serca. Zwiększona podatność mięśnia sercowego do wystąpienia arytmii w przypadku niektórych szybko rosnących kurcząt jest powiązana ze zmianami patofizjologicznymi zachodzącymi w mięśniu sercowym oraz w naczyniach krwionośnych, co prowadzi do wysokiego ryzyka wystąpienia ostrej niewydolności serca. Przypadłość ta jest obserwowana między 2 a 3 tygodniem życia.

U indyków obserwuje się samorzutne pękanie aorty u samców powyżej 6 tygodnia życia. Największa śmirtelność ptaków występuje pomiędzy 12 a 16 tygodniem życia. Przyczynami choroby są zmiany zwyrodnieniowe i martwicze w błonie środkowej aorty. Śmierć pojawia się nagle, w obrębie jamy brzusznej obecne są duże skrzepy krwi.

Zespół nagłej śmierci sercowej u kurcząt brojlerów oraz pęknięcia aorty u indyków związane są z intensywną przemianą materii, szybkim tempem wzrostu i krótkim okresem odchowu. Układy sercowo-naczyniowy i kostnoszkieletowy czy też narządy wewnętrzne nie podlegają selekcji w kierunku szybkiego tempa wzrostu, tak jak mięśnie szkieletowe. Wszelkie brakowania kurcząt brojlerów i indyków w produkcji wielkotowarowej należy więc rozpatrywać w kategorii strat ekonomicznych. Jest to jeden z czynników, który obok przyrostów masy ciała i zużycia paszy wpływa na wyniki ekonomiczne odchowu. Skutecznymi działaniami prewencyjnymi jest wydłużenie okresów ciemności, monitoring wentylacji i wzrostu ptaków, a także właściwa profilaktyczna suplementacja.

Naszą odpowiedzią jest uznany przez polskich Hodowców VICARDIN.